Guy De Jaegher (1944, Kortrijk) staat bekend als een vooraanstaand hedendaags fijnschilder die zich toelegt op een object-naturalisme en die terechte faam geniet dankzij een zeldzaam precies vakmanschap en een indrukwekkende reeks stillevens. In zijn jeugd bezocht hij de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in zijn geboortestad Kortrijk, om vervolgens grafische kunsten en kalligrafie te studeren aan het beroemde Sint-Lucasinstituut in Doornik.

STILLEVENS
Zijn stillevens bereikten eerst na een jarenlang nauwgezette studie van de rijke erfenis der Vlaamse Primitieven een niveau van de eerste rang. Zijn schilderijen danken heel wat aan de meesters van de late Middeleeuwen met hun tijdsbeheersing, geduldige leerprocessen en verblindende weergave van ruimte, materialen en textuur. Zulke voor De Jaegher paradigmatische meesters vindt men, naast de beroemde Hollandse fijnschilders uit de Gouden Eeuw, vooral bij de meticuleuze schilders van de vroege Noordelijke Renaissance.

VIRTUOOS OP HET VLAK VAN OLIEVERF OP PANEEL
Inmiddels is De Jaegher uitgegroeid tot een virtuoos op het vlak van olieverf op paneel. Maar hij schittert ook in het vandaag weinig beoefende genre van de achterglasschilderingen, waarbij de schilder zijn olieverf aanbrengt op de achterzijde van een glasplaat. Behalve zulke églomisés werkt De Jaegher steevast op panelen die voorzien zijn van diverse lagen gesso.

OOG VOOR DETAIL
Een tot in het kleinste detail uitgevoerde grondtekening bestrijkt de hele compositie, die vervolgens wordt uitgevoerd in meerdere transparante olieverflagen. Het zachte glazuur van de toplaag vertoont geen spoor van penseelstreken – dé garantie voor een verrukkelijk fluwelen glans.

DUURZAME TIJDLOOSHEID
Afkerig van haast en stress, weet De Jaegher met zijn techniek een paradoxaal gevoel van duurzame tijdloosheid te creëren. Daardoor valt hij niet voor de verleiding om de inhoud van het voorgestelde tafereel zo sterk aan te dikken, dat de diepere betekenis in de verdrukking komt. De schilder belicht daarentegen elk voorwerp in zijn compositie met een bijzondere en volgehouden aandacht, dankzij welke het zijn eigen onvervangbare identiteit kan uitspreken. Die unieke stem voegt zich harmonisch bij de andere stemmen van de begenadigd zacht belichte compositie – tot een soms licht gedramatiseerde maar steeds waarachtig picturale polyfonie.

Kleur, atmosfeer en de stemming die opstijgt uit de gracieus samengevoegde stemmen: eigenschappen die in De Jaeghers weergaloos voorbeeldige stillevens naadloos sporen met zijn geraffineerde weergave van de kleinste details in de textuur van de materialen die de kijker, met behulp van een vergrootglas, tot zijn vreugde nog intenser kan genieten.

Statement:
Aanvankelijk werd mij door de Academie de schilderkunst van het impressionisme, het nat-in-nat, het alla-prima schilderen aangeleerd en werd ik veel geconfronteerd met het hedendaags Modernisme in de schilderkunst. En dat was het dan. De klassieke traditie met haar geschilderde verstandelijke composities en koele schoonheid werd niet meer gedoceerd. Steeds meer richtte ik mij op die prachtige renaissanceschilders waaronder ook die geweldige Hollandse “Leiden Fijnschilders”.

De harmonie, de gewaagde esthetische composities en de ongeloofelijke gedetailleerde weergave van verschillende onderwerpen zijn de belangrijkste kenmerken van hun werk.

Ik kan ze niet allemaal opnoemen; van Jan Van Eyck, Rogier van der Weyden, Hans Memling, da Vinci, Pieter Claesz, Willem Heda, Willem Kalf, de jonge Rembrandt, Gerrit Dou, Frans van Mieris, Gabriël Metsu, Rafaël, titiaan, Holbein tot David en Ingres, laatste bastion van de klassieke traditie.

Allen maakten op mij grote indruk. En allen hebben, hoop ik, mijn techniek beïnvloed.

Mijn enige betrachting is te bereiken wat die formidabele renaissancemeesters bereikt hebben namelijk :

De beschouwer van het schone te laten genieten!