Frank Fleuren geboren in 1961 in de buurt van Maastricht .
Een autodidact kunstschilder. Schildert merendeel ”trompe l’oeil ” in olieverf.
Ogenschijnlijke stillevens. Moment opnames die cruciale gebeurtenissen visualiseren, inspireren de kunstenaar. De symboliek van deze voorwerpen vast te leggen.
Een projectie van een geheel eigen visie over wat er in zijn omgeving gebeurt.
Alledaagse voorwerpen in de schijnwerpers plaatsen is mijn passie.
Ze zo zetten dat ze een verhaal gaan vertellen is de uitdaging.
Dat soms een leuk… soms emotioneel…. soms een confronterend verhaal aan de kijker overbrengen is het doel. Een ontdekkingsreis naar het al bekende.
In de reeks voorbeelden van “schone schijn” scoort de “Trompe-l’oeil” heel hoog. Deze Franse term betekent “bedriegt het oog” en daarmee is het fenomeen eigenlijk al goed beschreven.
De Romeinen hielden al van dit soort visuele spelletjes. In de romaanse kunst bleef het “bedrog” beperkt tot bijvoorbeeld een meander-ornament, dat driedimensionaal leek.
In de latere middeleeuwen maakte de ontwikkeling van beeldhouwkunst en schilderkunst de schone schijn weer mogelijk: een beeld van mannetje dat over een borstwering leunt,
realistisch in kleur gezet, zal menigeen in verwarring gebracht hebben. De “Trompe-l’oeil” is meestal minder kostbaar uitgevoerd: als schildering.
De barok toverde in koepels hele vergezichten, soms kon je tot in de hemel kijken. Er zijn vele vormen van gezichtsbedrog,
het relatief simpele marmeren en houten zijn algemeen gangbaar geweest. Ingewikkelder is het lepe venster of dito ingang.
Bij de ‘echte’ “Trompe-l’oeil” speelt het perspectief een grote rol. Daarom is het vermakelijk de schildering te bekijken vanuit een andere hoek dan waarvoor deze bedoeld is.

Exposities:
Galerie Mire’se, Maastricht.
Galerie Aggie Hendrixks, Roermond.
The Opera Gallery, Parijs.
The Opera Gallery, Singapore.
Galerie ”De Witte Villa”, Julianadorp.
Galerie Oocker, Heusden aan de Maas.
Galerie Pictura, Aijen gem. Bergen Lb.